Dive Deep into Creativity: Your Ultimate Tumblr Experience Awaits
Daarvoor was ik uitgesneden
Het meesterwerk
Dat elke grens mijn zijn bevat
Talent vult de oppervlakte
Maar wat met de houtschilfers
Het genadeloze lemmet
De verdoemdde onbestaandheid
Uit welke grootse toekomts ben ik
Uit-
Weg-
Gesneden
Zelfs al zou realisatie mij wonderen
Materiaal blijft onveranderbaar
Bloed loopt tegendraads
En tegen zwaartekracht
Maar niet tegen de grens die het
lemmet schiep
Niet tegen het sneed
De oppervlakte
Het schild
Vastgebeiteld met mij
En al mijn "talent"
Maar
Ze zei nee.
Ze geloofde niet in magie
Zei ze
Dat zo'n dingen enkel in
Sprookjes
Gebeuren.
We maakten
Zonder haar
Geen schijn van kans
Ten ondergaan
Klinkt zo heroïsch
Dit was inderdaad geen
Sprookje
In sprookjes
Wordt er niet
Verloren.
Haar achterhoofd zat te vol
Het achtervolgde haar
Het kwam altijd te laat
Achteraanhuppelend
Een kleine vertraging op het
Instinctief gedrag
Ze was niet dom
Hield niet van risico's
Die milliseconde vertraging
Was haar te veel
Ze zag het niet
Voorrang van rechts
En nu is haar achterhoofd weg
Ik wil mijn besmette bloed leegbloeden
Mijn depressieve tranen uitwenen
Mijn slechte conditie wegzweten
Mijn onzuivere gedachten uitroepen
Tot ik
Niet vanbinnen stik
Maar
Vanbuiten verdrink
Schrijven over jou en mij, dezelfde zinnen keren keer op keer terug. En nog blijf ik schrijven over jou en mij.
Hey, Voor gedichtenliefhebbers. Ik breng binnenkort een 4 de gedichtenboekje uit. Als je interesse hebt kan je hier je mailadres doorgeven. Dan krijg je als het boekje uitkomt alle info en hoe je kan bestellen. éénmalige mail ;-)
Één keer alles vergeten
Vergeten dat de tijd verder gaat
Niet nadenken over wat gaat komen
Even op die ene moment blijven hangen
Weten dat dit niet eeuwig blijft duren
Dat het sneller voorbij is dan het kwam
Een moment om te koesteren
Te bewaren diep in je hart
Want ook jij verdient een plaats daar
Ookal zijn we zo verschillend
Vergeten en niet nadenken
Want dit gebeurt maar één keer
Machteld Leuse
Gevoelens veranderen de hele tijd
Het is spannend om bij jou te zijn
Zo dichtbij
Genieten van iedere seconde
Niemand die ons stoort
Enkel jij en ik
Jou stevige armen om mij heen
Een eenmalig moment
Soms lijkt het dat het kan
Op andere momenten besta ik niet
Genieten zolang het kan
Tot ik weer onzichtbaar ben
Machteld Leuse
Je moet je verweren zeiden ze
Voor jezelf opkomen
Je niet laten doen door andere
Niet over je heen laten lopen
Niet te lief zijn
Of te vriendelijk
Niet iedereen vertrouwen
Maar wie dan wel
Als het dan zover is
Je gooit alles eruit
Raak je iedereen kwijt
Waarom vertelde niemand dat
Dat als je voor jezelf opkomt
Dat je dan mensen verliest
Dat het voelt alsof de bodem wegzakt
En dat je er alleen voor staat
Ik had het graag anders gezien
You were perfect in my dreams I saw our lives together Your radiant eyes And sweet smile
In my dreams we were together Your body and mine Together one Until eternity
But then the reality came We will never be together You always have a place in my heart It won't be more between us
He's the reason That I smile every day And think of him And dream away
He's the reason From my absence From my daydreams And night dreams
He's the reason That makes me so happy He's the reason Why I smile every day
Ik ben graag bij jou En toch liep ik weg voor jou Ik liep ver rond jou En toch was je kortbij Ik zei niks Was maar wat aan het friemelen Wat zenuwachtig doen Gewoon zwijgen Je vroeg iets aan mij Ik knikte alleen maar Je lachte Ik lachte terug Het einde van de dag Ik kon niet meer zwijgen Ik sprak met jou En jij met mij Je hebt geen idee wat ik voel En je gaat het waarschijnlijk nooit weten Ik snap je wel Onmogelijk Vergeef me Dat ik wegliep Of dat ik het probeerde Ik ben nog steeds graag bij jou
Every time I think I have to leave the maze The corridors are blocked As if I can't get out Stay trapped between the trees
Climb the mountain of difficulties And try to overcome the obstacles Help from an unexpected corner Was an obstacle later on trial
All those uncertainties make me crazy Why does a maze have so many corridors? I look in all directions but see no way out Lost, I stay behind
Iedere keer ik denk het doolhof te verlaten Worden de gangen geblokkeerd Alsof ik er niet uit mag komen Gevangen blijven tussen de bomen De berg van moeilijkheden beklimmen En de hindernissen proberen te overwinnen Hulp uit een onverwachte hoek Was later een hindernis op proef Al die onzekerheden maken mij gek Waarom heeft een doolhof zoveel gangen Ik kijk alle kanten op maar zie geen uitweg Verdwaald blijf ik achter
Herrezen uit een oud verhaal Kwam alles weer boven drijven Alles wat voor een tijd verborgen was Komt als een woeste wind tevoorschijn De zware golven van de zee Waar je moeiteloos door probeerde te komen Met gebrek aan vertrouwen in jezelf Viel je ten prooi van een tijger Alles verwoest zoals verwacht Werd jou het zwijgen opgelegd Verdwijnend in een moeras Alsof je nooit bestaan hebt
Door de stilte van alle dag Hoor ik de woorden die je mij wou zeggen Ze klonken zo kortbij Maar zijn zo ver weg De vreugde die je voelde Was zo aangenaam en fris Dat je het wou delen Op je eigen manier Door alle moed die je verloor Deed ik mijn best je te begrijpen De stilte van jou Verteld zoveel meer dan woorden
Je vertelde mij zo’n mooie dingen Meende je echt wat je zei Of waren het gewoon lege woorden Woorden die ik zou willen horen
Woorden die je ter plekken verzon Of woorden die je precies hebt uitgezocht Ze klonken zo mooi in mijn oren En ik wil ze heel graag geloven Nu we zo ver zijn van elkaar Stel ik mij de vraag Meende je echt wat je zei Of was het dat wat ik graag wou horen